- อุทานออกมาเป็น คำคำเดียว หรือเป็น วลี ได้แก่ คำอุทานต่อไปนี้ คือ
ประหลาดใจ Oh ! Indeed ! Wow ! Goodness ! Heavens ! Good Lord ! เศร้าใจ Alas ! Ah ! Alack ! พอใจ, ดีใจ, ร่าเริง Hurrah ! Ha ! รังเกียจ Ugh ! เหยียดหยาม Damn ! Pooh ! Bosh ! Pish ! อ่อนใจ, อ่อนเพลีย Heigh-ho ! ติเตียน Fie ! fie ! เตือนให้ระวังตัว Hark ! Hust ! Hist ! เรียก หรือทักทาย Ho ! Hullo ! Hello !
นอกจากนี้คำอุทานที่เป็นวลีก็มี เช่น
Ah me !Ay me !Woe is me !For sham !Hands off ! (อย่าแตะ)Hands up ! (ยกมือขึ้น)O dear me !
(โอ้ ได้โปรดเถอะ)bad luck to it !
(โชคร้ายอะไรอย่างนั้น)Shut up !
(หยุดพูดน่ะ) - อุทานออกมาในรูป ประโยค แยกออกได้เป็นหลายรูปแบบ คือ
1. ขึ้นต้นด้วย what a............! เช่น
What a pity ! น่าเสียดายจัง What a mess ! ช่างรกอะไรอย่างนี้ What a nuisance ! น่ารำคาญจริงๆ What a shame ! น่าละอายจังเลย
2. ขึ้นต้นด้วย What + a (an) + adjective + นามเอกพจน์ เช่น
What a pretty car ! รถสวยจังเลย What an expensive dress ! กระโปรงแพงจัง What a large building ! ตึกใหญ่จังเลย What a high mountain ! ภูเขาสูงจัง
3. ขึ้นต้นด้วย What + adjective + นามพหูพจน์ เช่น
What beautiful roses they are ! มันเป็นดอกกุหลาบที่สวยจัง What lovely children ! เด็กๆ น่ารักจัง What interesting books they are ! มันเป็นหนังสือที่น่าสนใจมาก
4. ขึ้นต้นด้วย What + adjective + นามเอกพจน์นับไม่ได้ เช่น
What delicious food it is ! อาหารอร่อยจัง What good luck you have ! คุณโชคดีจริงๆ
5. ขึ้นต้นด้วย How + Adjective (หรือ Adverb) + ประธาน + กริยา เช่น
How short he is ! เขาเตี้ยจัง How strong you are ! คุณแข็งแรงจัง How quickly the time passes ! เวลาผ่านไปเร็วจัง
อนึ่ง ประโยคอุทานนอกจากจะใช้พูดออกมา เพื่อแสดงถึงอารมณ์ต่างๆ เช่น ประหลาดใจ, สงสัย, เศร้าใจ, เสียใจ ฯลฯ ดังกล่าวมาแล้ว ยังสามารถใช้เพื่อ การอวยพร โห่ร้อง หรือ แสดงความชื่นชมยินดี ได้ด้วย เช่น
Long live the King ! ขอจงทรงพระเจริญ God save you ! ขอให้พระเจ้าจงคุ้มครองคุณ Have a good trip ! ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย Good luck for you all ! ขอให้ทุกท่านโชคดี
วันศุกร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
Interjection แปลว่า "อุทาน" ได้แก่ "คำพูดที่เราพูดออกไปด้วยอารมณ์ต่างๆ เพื่อแสดงถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นขณะนั้น เช่น ประหลาดใจ, ดีใจ, ตื่นเต้น, โกรธ, หรือตกใจ" เรียกคำพูดที่พูดออกมาด้วยอาการดังกล่าวนี้เป็นว่าเป็น "คำอุทาน" (Exclamatory Speech) และเมื่อจบคำอุทานแล้วใส่เครื่องหมายอุทาน คือ " ! " (Exclamation Mark) เสมอ อุทานในภาษาอังกฤษแบ่งออกเป็น 2 ชนิดใหญ่ๆ คือ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น